Joris Kostelijk (29 jaar) trapt af met een tweeluik over Verlangen. Ik heb Joris afgelopen zomer leren kennen bij een ‘Men-by-the-Fire’. In het najaar hebben we elkaar een aantal keren gesproken. Dit gedicht is een pennenvrucht van zijn ontdekkingstocht. Publicatie op mijn site is een kleine grote stap daarin. Lees Verlangen, langzaam, het liefst twee keer. Herken je iets? Neem je waar dat iets in jou aangeraakt wordt?

Verlangen

29 oktober 2022

Deel 1

Als een buizerd wil ik vliegen, over de velden van verlangen.
Een gebied nog zo onontdekt, zit al zo lang vast gevangen.

In een net van zoveel beelden, altijd bezig met wat de ander.
Wel niet denken van mij zal, als ik ook maar enig ding verander.

Om te worden wie ik ben, maar wie ben ik dan precies?
Het blijft een tocht van zoeken, het zoeken naar dat iets.

Dat iets wat niet gevonden, wil worden door het licht.
In het donker is het veilig, want dan heeft het geen gezicht.

Dan is het niet te zien, en kan het blijven schuilen.
Achter de tranen van verdriet, van al die keren huilen.

In de trein op weg terug, naar de plek waar het begon.
Waar ik een versie van mezelf, al jarenlang vermom.

---

24 december 2022

Deel 2

De onderdrukking van een deel, voorkomt dat het geheel.
In jezelf kan bloeien, dat er energie kan vloeien.

Het zorgt voor verkramping, in je lichaam en je geest.
Soms kom je op een punt waar je denkt: nu is het genoeg geweest.

Dan kan je er niet langer weg, van kijken want het wil gezien.
Worden en zich geliefd, voelen bovendien.

Dan zet je telkens een stapje meer, om te worden wie je bent.
Ondanks al die vooroordelen in je hoofd, blijf je nog steeds een
echte vent.

Zodra je afwijkt van de norm, van het grotere geheel.
Dan ben je anders dan de rest, althans zo voelde het vaak veel.

Maar in essentie zijn we allen, gelijk aan elkaar.
Alleen vergeten we dit vaak, of voelen dit eventjes maar.

Want in elk mens klopt een hart, dat verlangt naar liefde in het
leven.
Liefde van een ander, maar ook jezelf mag je dat geven.

Mijn naam is Joris en ik wil je vertellen, dat ik val op mannen en op
vrouwen.
En van dat warme feit, begin ik steeds meer te houden.

Want het hoeft nu niet meer weg, ik open nu mijn armen.
Om het te omhelzen als een goede vriend, en het mijn hart te laten
verwarmen.