Erik identificeerde zich lange tijd als hetero, omdat hij de stereotypen rond biseksualiteit niet herkende in zijn eigen leven. Hij had relaties met vrouwen en voelde zich aangetrokken tot hen, maar ontdekte dat hij ook gevoelens had voor mannen. In zijn dertiger jaren begon hij te worstelen met de vraag of hij zijn seksualiteit verkeerd had begrepen. Het beeld dat de samenleving vaak van biseksuele mannen schetste – dat ze “in de war” zouden zijn of dat hun aantrekkingskracht een fase was – voelde niet van toepassing op zijn situatie.

Erik begon meer te leren over biseksualiteit via online gemeenschappen en podcasts. Hij las verhalen van andere biseksuele mannen en voelde zich gesterkt in zijn eigen identiteit. Toen hij uiteindelijk open was over zijn biseksualiteit, stuitte hij op vooroordelen, vooral van vrienden die zeiden: “Je moet gewoon kiezen.” Toch voelde Erik zijn eigen waarheid sterker dan wat zijn omgeving dacht. Nu is hij open over wie hij is, trots dat hij zowel mannen als vrouwen lief kan hebben.