Roderick groeide op in een klein, gelovig dorp waar hij zich nooit echt op zijn gemak voelde om open te zijn over zijn gevoelens. Hij had lange tijd relaties met vrouwen, maar voelde ook een aantrekking tot mannen. Dit durfde hij niet te verkennen. Het idee van biseksualiteit was iets waar hij pas later in zijn leven mee vertrouwd raakte, omdat hij bang was dat mensen het zouden zien als een “tussenstap” naar homoseksualiteit.

Pas toen hij naar een grote stad verhuisde, ontmoette Roderick een diverse groep mensen die open waren over hun seksualiteit. Hij begon gesprekken te voeren over biseksualiteit en ontdekte dat zijn gevoelens valide waren. Roderick leerde dat hij niet hoefde te kiezen of zich te rechtvaardigen, en dat biseksualiteit geen fase is, maar een wezenlijk deel van zijn identiteit. Toen hij eenmaal openlijk kon spreken over zijn biseksualiteit, voelde hij zich bevrijd en in staat om diepere, authentiekere relaties op te bouwen, zowel met mannen als vrouwen.